یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که کلیه‌های اهداکنندگان داری آنتی‌بادی توکسوپلاسما مثبت می‌توانند به طور ایمن مورد استفاده قرار گیرند.

تحقیقات اخیر نشان می‌دهند که دریافت‌کنندگان پیوند کلیه از اهداکنندگان دارای آنتی‌بادی توکسوپلاسما، در مقایسه با دریافت‌کنندگان پیوند از اهداکنندگان بدون آنتی‌بادی، عوارض بیشتری ندارند. این یافته‌ها حاکی از آن است که کلیه‌های این دسته اهداکنندگان می‌توانند به احتمال زیاد به طور ایمن مورد استفاده قرار گیرند.

طبق گزارش نویسندگان این مطالعه که در مجله "Transplant International" منتشر گردیده است: "بر اساس مطالعه ما که بزرگترین مطالعه تا به امروز در مورد نتایج دریافت‌کنندگان پیوند کلیه بر اساس وضعیت توکسوپلاسما اهداکننده است، می‌توانیم به طور منطقی توصیه نماییم که پیوند از اهداکنندگان مثبت توکسوپلاسما با نظارت دقیق ایمن است و چنین ارگان‌هایی نباید به طور معمول کنار گذاشته شوند، البته موارد استثناء نیز وجود دارند."

توکسوپلاسما، اگرچه یک انگل نسبتاً رایج است، معمولاً فقط بیماری خفیفی در افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف ایجاد می‌کند. با این حال، می‌تواند دوباره فعال شده و منجر به یک بیماری بالقوه تهدید کننده زندگی شود.

بر اساس توصیه های شبکه تأمین و پیوند عضو (OPTN)، نگرانی‌ اصلی انتقال توکسوپلاسما مربوط به پیوند قلب است که بیشترین خطر را دارد. این سازمان در راهنمای خود اینگونه هشدار می‌دهد: "دریافت‌کنندگان پیوند قلب از افراد دچار توکسوپلاسما در معرض خطر بیشتری هستند، زیرا این موجود تمایل به زندگی در عضله (از جمله عضله قلبی) دارد. این موجود ممکن است در پیوند انواع دیگر عضو نیز منتقل گردد، اما با نرخ بسیار پایین‌تر." به همین دلیل، OPTN  الزام می دارد که تمام اهداکنندگان اعضای فوت شده از نظر آنتی‌بادی توکسوپلاسما غربالگری شوند. با این حال، این سازمان توصیه می‌کند که تصمیم نهایی در مورد پذیرش عضو باید به خود مراکز پیوند واگذار شود.

با توجه به کمبود داده‌ها در مورد اینکه این ارگان‌ها در عمل تا چه اندازه مورد استفاده قرار می‌گیرند و نیز اینکه نتایج حاصله چگونه با ارگان‌های اهداکنندگان منفی توکسوپلاسما مقایسه می‌شوند، نویسندگان به بررسی بیشتر موضوع پرداختند.

لاوجی بوتانی، MD، رئیس بخش نفرولوژی کودکان در مرکز پزشکی یوسی دیویس، ساکرامنتو، کالیفرنیا، در بیانیه‌ای مطبوعاتی گفت: "ما این مطالعه را به این جهت انجام دادیم که حدود یک سال پیش، یک اهداکننده مثبت وجود داشت و تیم نمی‌خواست از آن کلیه برای یکی از بیماران کودک ما استفاده کند، بنابراین آن را نپذیرفتیم." "اما متوجه شدیم که داده‌های کافی برای دانستن اینکه آیا این تصمیم صحیح بود را نداشتیم."

هیچ تفاوت قابل توجهی در نتایج وجود ندارد

در این مطالعه، بوتانی و همکارانش داده‌ها را از پایگاه داده OPTN ارزیابی کردند و بقای پیوند را در دریافت‌کنندگان پیوند کلیه از اهداکنندگان فوت شده بر اساس مثبت یا منفی بودن فرد از نظر آنتی‌بادی توکسوپلاسما مقایسه کردند.

از بین 51422 دریافت‌کننده پیوند کلیه شناسایی شده از 2018 تا 2022، 4317 نفر (8.4%) از نظر آنتی‌بادی توکسوپلاسما مثبت بودند.

به طور کلی، میزان رد حاد و شکست پیوند در هر گروه تقریباً 5% بود. نرخ خام شکست پیوند 7.3 شکست در هر 100 نفر در سال برای دریافت‌کنندگان پیوند از اهداکننده مثبت توکسوپلاسما در مقایسه با 6.5 شکست در هر 100 نفر در سال برای دریافت‌کنندگان پیوند از اهداکننده منفی توکسوپلاسما (P = 0.008) بود، با یک نسبت خطر اصلاح شده برابر 1.04 (P = 0.39) پس از در نظر گرفتن عواملی از جمله جنسیت، سن، قومیت، و دریافت دیالیز قبل از پیوند و سایر عوامل.

اگرچه از نظر آماری معنی‌دار نبود، فاصله‌های اطمینان نشان داد که نرخ شکست پیوند در بین افرادی که ارگان‌های پیوندی از اهداکننده مثبت توکسوپلاسما داشتند، نسبت به افرادی که ارگان‌های دریافت شده از اهداکننده منفی توکسوپلاسما داشتند، تا 5% کمتر و تا 15% بالاتر بود.

نویسندگان خاطرنشان کردند که با توجه به اینکه اکثر موارد توکسوپلاسموزیس ناشی از اهداکننده معمولاً اندکی پس از اهدای پیوند رخ می‌دهند، "احتمالاً پیگیری بیشتر در آینده نتایج متفاوتی به همراه نخواهد داشت."

همچنین اضافه نمودند که:"در حالی که احتیاط و پایش دقیق دریافت‌کنندگان پس از پیوند از نظر توکسوپلاسموزیس منتشر همچنان ضروری است، مطالعه ما نشان می‌دهد که بیماران می‌توانند با استفاده از ارگان‌های اهداکننده مثبت توکسوپلاسما نیز به طور موفقیت آمیزی مدیریت شوند."

پروفیلاکسی روتین پس از پیوند مشکل عفونت را برطرف می سازد

نکته حائز اهمیت این است که روتین فعلی درمان پروفیلاکسی پس از پیوند با استفاده از تریمتوپریم-سولفامتوکسازول (Bactrim) برای تمام بیماران  پیوندی جهت جلوگیری از بروز پنوموسیستیس، در برابر توکسوپلاسما نیز مؤثر است.

برخی معتقدند با این اقدام محافظتی پیشگیرانه، ممکن است بررسی وضعیت آنتی‌بادی توکسوپلاسما در دریافت‌کنندگان پیوند غیر قلبی یا در مناطق با شیوع کم توکسوپلاسما ضروری نباشد، در حالی که برخی دیگر توصیه به نظارت دقیق و پایش مستمر می‌کنند. بنابراین در صورت بروز عفونت حتی در گروه‌های با بالاترین خطر نیز نتایج معمولاً با تشخیص و درمان زودهنگام مطلوب خواهد بود.

در حالی که داده‌های اندکی مبنی بر میزان به کارگیری کلیه‌های اهداکنندگان مثبت توکسوپلاسما به طور معمول وجود دارند، بوتانی اظهار داشت که "دانستن اینکه در مرکز خودمان در گذشته از برخی از این اهداکنندگان استفاده نکرده ایم، نشان دهنده این است که این امر غیر معمول نیست."

با این وجود، به گفته نویسندگان: "نکته امیدوارکننده این بود که پیوند از اهداکنندگان مثبت توکسوپلاسما در تمام مناطق OPTN و در تمام سال های تحت مطالعه انجام گرفت."

اهمیت برخی تغییرات جغرافیایی و زمانی نامشخص است اما می تواند منعکس کننده تفاوت‌های جغرافیایی در سروپوزیتیوی توکسوپلاسما در ایالات متحده باشد، که ناشی از عوامل جامعه‌شناختی و روال کاری و ترجیحات فردی مراکز در پذیرش چنین اهداکنندگانی است."

به گفته نویسندگان درصد نسبتاً پایین پیوندهای مثبت توکسوپلاسما به میزان 8.4% در حین مطالعه با حدود 11% در جمعیت عمومی ایالات متحده و 17.2% در مطالعات تک‌مرکزی قابل قیاس است.

آنها افزودند که "مراکز پیوند باید سیاست فعلی خود را در مورد پذیرش ارگان‌های اهداکننده مثبت توکسوپلاسما با توجه به داده‌های اخیر بازبینی کنند و چنین ارگان‌هایی را بدون در نظر گرفتن جوانب مثبت و منفی انجام این کار برای هر دریافت‌کننده بالقوه پیوند کنار نگذارند."

با اقدامات احتیاطی، کلیه‌های اهداکنندگان مثبت توکسوپلاسما می‌توانند ذخیره اهداکنندگان را بسط دهند

لارا دانزیگر-ایزاکوف، MD، MPH، متخصص اطفال و مدیر بیماری‌های عفونی میزبان دارای نقص ایمنی در بیمارستان کودکان سینسیناتی، ضمن پذیرفتن یافته های این مطالعه اظهار داشت که اگرچه "نگرانی در مورد عفونت بالقوه منتقله از اهداکننده مثبت وجود دارد، با غربالگری سرولوژیک توکسوپلاسما برای همه اهداکنندگان، مراکز پیوند می‌توانند فعالانه جهت نظارت بر دریافت‌کنندگان پیوند و مداخله در صورت نیاز برنامه‌ریزی کنند." وی افزود که این مطالعه استفاده ایمن از کلیه‌های اهداکنندگان مثبت توکسوپلاسما را بسط می دهد.

با درمان پیشگیرانه، نظارت و مداخله مناسب ، اهداکنندگان با IgG مثبت توکسوپلاسما می‌توانند به طور ایمن به عنوان کاندیدهای پیوند کلیه مورد استفاده قرار گیرند و به طور ایمن جمعیت اهداکننده را بسط دهند.

منبع: Kidneys From Toxoplasma-Positive Donors OK for Transplant - Medscape - August 22, 2024.