بر هم خوردن تنظیم پاسخ های ایمنی در بیماران مبتلا به COVID-۱۹ در ووهان، چین
8105.mp3
بر هم خوردن تنظیم پاسخ های ایمنی در بیماران مبتلا به COVID-۱۹ در ووهان، چین
این مطالعه گذشته نگر با استفاده از نمونه های جمع آوری شده از بیماران کرونا در بیمارستان Tongji در فاصله زمانی ۱۰ ژانویه تا ۱۲ فوریه سال ۲۰۲۰ انجام گرفته است. در نمونه های ۴۵۲ بیمار (تایید شده) مبتلا به COVID-۱۹ مقایسه پارامترهای مختلف آزمایشگاهی از جمله تعداد مطلق و درصد زیر لکوسیت ها و زیررده های مختلف لنفوسیتی با تاکید بر لنفوسیت های T، انواع سایتوکاین های التهابی و فاکتورهای مرتبط با عفونت در خون و سرم انجام شد. میانگین سنی افراد ۵۸ سال بود و ۲۳۵ نفر از آنها مرد بودند. مقایسه ها بین افراد بیمار و سالم و همچنین بین افراد مبتلا به نوع حاد بیماری با افراد مبتلا به نوع ملایم بیماری صورت گرفت. نمونه های بدست آمده از بیماران حاد به طور معنی داری کاهش نسبت نوتروفیل به لنفوسیت، درصد پایین تر مونوسیت، ائوزینوفیل و بازوفیل را نشان دادند.
در اکثر بیماران حاد سطح سایتوکاین های التهابی مانند IL-۶ و TNF-α بیشتر بود. در مجموع در بیماران مبتلا به کرونا با وجود افزایش کلی لکوسیت ها تعداد سلولهای T کاهش داشت که این کاهش در گروه حاد بیشتر مشهود بود. تعداد سلولهای T کمکی (CD۳+CD۴+) و T سیتوتوکسیک (CD۳+CD۸+) در بیماران مبتلا در مقایسه با گروه نرمال کمتر بود که میزان این اختلاف در مورد سلولهای T کمکی در گروه حاد پررنگ تر بود. البته در تستی که به منظور بررسی میزان فعالیت سلولهای T انجام شده بود، هیچ کدام از این دو رده سلولی پس از تحریک با PMA از نظر تولید IFN-γ با نمونه های نرمال اختلاف معنی داری نداشتند.
همچنین در بیماران حاد نسبت سلول های T کمکی دست نخورده (CD۴۵-RA) به سلولهای T کمکی خاطره (CD۴۵-RO) به طور معنی داری کمتر بود. نکته جالب اینکه، درصد سلولهای T تنظیم گر (regulatory T cells: Treg) به خصوص انواع القاء شده آن (induced)، که کنترل پاسخ های التهابی در سطوح مخاطی نقش دارند، در بیماران مبتلا به کرونا (و بطور شدیدتر در گروه حاد) در مقایسه با افراد سالم کمتر بود که این مورد می تواند یکی از دلایل ایجاد پاسخ های التهابی کنترل نشده منجر به آسیب های بافتی باشد.
البته این مطالعه محدودیت هایی هم داشت که مهم ترین آنها عبارتند از:
- این مطالعه از نوع گذشته نگر، تک مرکزی (فقط روی نمونه های یک بیمارستان) و انجام شده با تعداد کم نمونه بود و انجام مطالعه ای cohort با حجم وسیع تر می تواند جواب های معتبرتری حاصل نماید.
- دسته ای از بیماران مبتلا به COVID-۱۹ به دلیل اختلالاتی که در سیستم ایمنی شان ایجاد شده بود بطور همزمان عفونت های باکتریایی هم داشتند. بیشتر این افراد افزایش نسبت نوتروفیل به لنفوسیت و میزان پروکلسیتونین (procalcitonin) را داشتند که این موارد در بیماران حاد کرونا بیشتر هم بود و نشانگر عفونت های همزمان باکتریایی می باشد و این عفونت ها می تواند روی نتایج بدست آمده از بررسی سیستم ایمنی این افراد تاثیر گذار بوده باشد.
با وجود تمام این محدودیت ها که در مطالعه ذکر شده وجود داشته این مطالعه داده های فراوان و جدید ارائه می کند که در مجموع گواهی برهم ریختگی تنظیم سیستم ایمنی افراد مبتلا به کرونا می باشد. داده های این مطالعه نشان داد که آلودگی با COVID-۱۹ به طور اختصاصی تری روی لنفوسیت های T تاثیر گذاشته و با راه انداختن طوفانی کنترل نشده از سایتوکاین های التهابی باعث راه افتادن یک سری مکانیسم های ایمنی کنترل نشده می گردد که نهایتا می تواند باعث آسیب به ارگان های مختلف شود.
بنابراین، نویسندگان این مقاله پیشنهاد کردند بررسی نسبت نوتروفیل به لنفوسیت و زیرده های مختلف لنفوسیتی می تواند از عوامل کمک کننده جهت غربالگری، تشخیص و حتی بررسی استراتژی های درمانی آینده باشد.
گردآورنده :دکتر شهره نیکو
دکتری تخصصی ایمونولوژی
منبع :
در اکثر بیماران حاد سطح سایتوکاین های التهابی مانند IL-۶ و TNF-α بیشتر بود. در مجموع در بیماران مبتلا به کرونا با وجود افزایش کلی لکوسیت ها تعداد سلولهای T کاهش داشت که این کاهش در گروه حاد بیشتر مشهود بود. تعداد سلولهای T کمکی (CD۳+CD۴+) و T سیتوتوکسیک (CD۳+CD۸+) در بیماران مبتلا در مقایسه با گروه نرمال کمتر بود که میزان این اختلاف در مورد سلولهای T کمکی در گروه حاد پررنگ تر بود. البته در تستی که به منظور بررسی میزان فعالیت سلولهای T انجام شده بود، هیچ کدام از این دو رده سلولی پس از تحریک با PMA از نظر تولید IFN-γ با نمونه های نرمال اختلاف معنی داری نداشتند.
همچنین در بیماران حاد نسبت سلول های T کمکی دست نخورده (CD۴۵-RA) به سلولهای T کمکی خاطره (CD۴۵-RO) به طور معنی داری کمتر بود. نکته جالب اینکه، درصد سلولهای T تنظیم گر (regulatory T cells: Treg) به خصوص انواع القاء شده آن (induced)، که کنترل پاسخ های التهابی در سطوح مخاطی نقش دارند، در بیماران مبتلا به کرونا (و بطور شدیدتر در گروه حاد) در مقایسه با افراد سالم کمتر بود که این مورد می تواند یکی از دلایل ایجاد پاسخ های التهابی کنترل نشده منجر به آسیب های بافتی باشد.
البته این مطالعه محدودیت هایی هم داشت که مهم ترین آنها عبارتند از:
- این مطالعه از نوع گذشته نگر، تک مرکزی (فقط روی نمونه های یک بیمارستان) و انجام شده با تعداد کم نمونه بود و انجام مطالعه ای cohort با حجم وسیع تر می تواند جواب های معتبرتری حاصل نماید.
- دسته ای از بیماران مبتلا به COVID-۱۹ به دلیل اختلالاتی که در سیستم ایمنی شان ایجاد شده بود بطور همزمان عفونت های باکتریایی هم داشتند. بیشتر این افراد افزایش نسبت نوتروفیل به لنفوسیت و میزان پروکلسیتونین (procalcitonin) را داشتند که این موارد در بیماران حاد کرونا بیشتر هم بود و نشانگر عفونت های همزمان باکتریایی می باشد و این عفونت ها می تواند روی نتایج بدست آمده از بررسی سیستم ایمنی این افراد تاثیر گذار بوده باشد.
با وجود تمام این محدودیت ها که در مطالعه ذکر شده وجود داشته این مطالعه داده های فراوان و جدید ارائه می کند که در مجموع گواهی برهم ریختگی تنظیم سیستم ایمنی افراد مبتلا به کرونا می باشد. داده های این مطالعه نشان داد که آلودگی با COVID-۱۹ به طور اختصاصی تری روی لنفوسیت های T تاثیر گذاشته و با راه انداختن طوفانی کنترل نشده از سایتوکاین های التهابی باعث راه افتادن یک سری مکانیسم های ایمنی کنترل نشده می گردد که نهایتا می تواند باعث آسیب به ارگان های مختلف شود.
بنابراین، نویسندگان این مقاله پیشنهاد کردند بررسی نسبت نوتروفیل به لنفوسیت و زیرده های مختلف لنفوسیتی می تواند از عوامل کمک کننده جهت غربالگری، تشخیص و حتی بررسی استراتژی های درمانی آینده باشد.
گردآورنده :دکتر شهره نیکو
دکتری تخصصی ایمونولوژی
منبع :
۱. Qin C, Zhou L, Hu Z, Zhang S, Yang S, Tao Y, Xie C, Ma K, Shang K, Wang W, Tian DS. Dysregulation of Immune Response in Patients with COVID-۱۹ in Wuhan, China. China (February ۱۷, ۲۰۲۰). ۲۰۲۰ Feb ۱۷.
:
کامنت