بر اساس یک مرور سیستماتیک اخیر، سرکه سیب و دانه های شنبلیله در مقایسه با چهار گیاه دارویی محبوب دیگر برای درمان دیابت نوع 2، موثرترین عوامل گیاهی در کاهش قند خون ناشتا و سطح A1c هستند.

این مطالعه مروری شامل 44 آزمایش بالینی تصادفی با بیش از 3000 شرکت کننده بود که از شش درمان گیاهی استفاده کرده بودند: سرکه سیب، دارچین، زردچوبه، شنبلیله، زنجبیل و زعفران.

سرکه سیب، شنبلیله، زردچوبه و دارچین باعث کاهش معنادار قند خون ناشتا در مقایسه با گروه های کنترل در آزمایش های بالینی شده بودند. از میان تمام گیاهان، نویسندگان سرکه سیب را موثرترین گیاه برای پایین آوردن قند خون ناشتا دانسته اند.

این مرور همچنین نشان داد که سرکه سیب و شنبلیله تأثیر معناداری در کاهش سطح A1c نسبت به گروه های کنترل داشته اند. نویسندگان گفته اند که این گیاهان هیچ تفاوت قابل توجهی در سطح انسولین یا شاخص هومئوستات (HOMA-IR) ایجاد نکرده اند.

این نتایج در مجله آنلاین Diabetes & Metabolic Syndrome: Clinical Research & Reviews منتشر شده اند. نویسندگان گفته اند که امیدوار هستند این مرور به پزشکان و بیماران دیابت نوع 2 کمک کند تا از میزان تاثیر گونه های مختلف گیاهان دارویی آگاه شوند و بتوانند از این گیاهان به عنوان جزئی از درمان استاندارد استفاده کنند.

به گفته محققان این مطالعه برخی از مردم از زردچوبه استفاده میکنند، بعضی از زنجبیل، بعضی از سرکه سیب، اما روشن نیست که کدام بهتر است، بنابراین ما تصمیم گرفتیم مطالعه ای درباره چگونگی عملکرد و مقایسه اثربخشی آنها با یکدیگر انجام دهیم.

آنها با در نظر گرفتن سطح انسولین و HOMA-IR به عنوان خروجی های قابل اندازه گیری میخواستند بفهمند که این گیاهان دارویی چگونه عمل میکنند، اما به نتیجه قطعی نرسیدند. به جای آن، حدس زدند که تأثیر سرکه سیب و شنبلیله بر قند خون و A1c ممکن است به تأخیر در تخلیه معده و سایر مکانیسم های دیگر مربوط باشد.

اما، به گفته این محققان نتایج باید با احتیاط تفسیر شوند چراکه در مورد سرکه سیب، فقط سه کارآزمایی بالینی وجود داشت و برای شنبلیله نیز تنها چهار مطالعه از نتایج حمایت میکردند. نویسندگان همچنین به احتمال خطا در انجام آزمایش های شامل شده نیز اشاره کرده اند که بررسی آن نیاز به مطالعات گسترده تری دارد.

همچنین بیشتر مطالعات مورد استناد فقط دوره های پیگیری کوتاه مدت را شامل میشدند، به این معنا که اثرات بلند مدت استفاده از این گیاهان دارویی برای کمک به مدیریت دیابت نوع 2 هنوز روشن نیست.

به گفته محققان، هیچ عارضه جانبی در ارتباط با این گیاهان دارویی گزارش نشده است. گرچه شواهد کنونی شامل شده در مرور آنها نیز فاقد دوره های پیگیری بلند مدت برای ارزیابی اثرات طولانی مدت آنها بودند.

به گفته این محققان، تنها نمی توان به نوع گیاه توجه نمود، بلکه عواملی مانند نحوه آماده سازی و فرمولاسیون و نیز دوز دریافتی از عوامل تأثیرگذار هستند.

بر اساس یک مطالعه در سال 2014 ، حدود 3.6 میلیون نفر در آمریکا از گیاهان دارویی برای مدیریت دیابت نوع 2 استفاده می کنند. این عدد در نقاط دیگر نیز بسیار بالاتر گزارش شده است: تقریبا دو سوم بیماران دیابتی در هند و عربستان سعودی از گیاهان دارویی برای کمک به کنترل علائم خود استفاده می کنند، در حالی که حدود نیمی از بیماران دیابتی در بریتانیا از گیاهان دارویی استفاده میکنند.

همچنین این محققان به خطرات احتمالی مرتبط با استفاده محض از گیاهان دارویی به عنوان درمان های سنتی اشاره کرده اند، چراکه شواهد کنونی به میزان کافی و با اطمینان اثربخشی و امنیت استفاده از درمان های گیاهی را تضمین نمی کنند. به گفته این محققان یک خطر مهم مربوط به منبع اطلاعات بیماران است. بسیاری از بیماران دیابت نوع 2 از صحبت با پزشک خود درباره گیاهان دارویی هراس دارند و تصور می کنند برخورد پزشک معالج بسیار منفی خواهد بود، بنابراین اطلاعات خود را از خانواده و دوستان یا از اینترنت میگیرند، که لزوما منابع قابل اعتماد و مبتنی بر شواهد نمی باشند.